belki birilerine adam oldun da
bana sadece mavi adam oldun.
silmedim değiştirmedim ismini.
hak etmediğini bile bile.
eğreti duruyor biliyorum ismin
demir gibisin sen bana demir yanını gösterdin hep sen
mavi yanını değil
lacivert yanını siyaha bakan
ve beni yerden yere çalan sesini zihnime hapsettin
ben yıllar boyu mavi melodilere sarıp dinlerken seni
sen beni kara geceye hapsettin
zaman kağnı arabası
zaman kum saatinin hep dolu tarafı
zaman panzehiri olmayan zehir kanımda dolaşan
zaman seni seninle yıkama zamanı
seni bir daha üzerime giymeden
her leke kendiyle çıkar sende!
bir adın kalmalı dedim
mavi çocuk olsun bundan sonra
adamlık senin sadece kalıbında yüreğinde değil
bir adın kalmalı geriye
mavi çocuk bana artık yalan söyleme
seni duymuyorum
sessiz olduğum sürece yoksun...
tıp!
2 Ağustos 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder