MAVİ DÜŞ

Hep bir gün benden önce birini sevmenden korktum. Çok sevmenden korktum. istedim ki hayatında en çok beni sev. Benim yerim başka olsun. Çünkü ben seni öyle seviyordum. Başka dudaklarda aşkı aradım hataydı. Ama asla başka ruhları giymedim üzerime. Sonra nadasa bıraktım kalbimi.

Benim en kötü huyum hayal etmekti
En çok seni
En çok ellerini
En çok sesinin dudaklarımda bırakacağı yankıyı hayal ettim.

Nadasa bıraktım kalbimi
Yürekten seveyim seni diye
Gönülden seveyim seni diye
Oysa senin kalbin nadasa bırakılmazmış bilmedim

Benim en kötü huyum
Senin de bir gün benim seni sevdiğim kadar seveceğini sanmaktı
Vazgeçmedim.

Nadasım devam ediyor
Sevmeye seni severek başlayacağım
Sen biliyorsun sen
Ve mevsimleri bahara bağladım hep geleceksin diye.

Adını söyleyince kısılır sesim...
Susarım hep
Sana susarım nadasımı boz.

Biliyorum aslında bu yazık hikayenin hiçbir yerindeyim, neden soruyorum kendime.
Aynaya baksam görüyorum kendimi bir kenar süsü sadece. Boyalı cümleleri olan.
Peki boyalar akınca harflerden tek bir harf susuzluğumu giderecek mi?
Susma!
Konuş lütfen.

Adını andıkça kısılır sesim.
Susarım susadım, yoksun.
Adın yasak cennetimdir diyemem
Susarım susadım sana
iç sesimle konuşma
Susma susma...

Bekledim gelmeni bekledim severek bekledim seni
Beklemeyi seninle sevdim.

Geldin

Sen misin dedin
Benim dedim

Baktın öylece
Tanışıyorduk sanki

Hiç konuşmadan sarıldık
Kelimeler kapı arkasında

Mutlu et beni dedim bir daha hiç olmayacağım olamayacağım kadar

Baktın evet der gibi

Dudakların kalbim gibi vuruşlarını bedenimde hissettim
Soyunduk tüm cümleleri, birbirimizi giyindik
Üşümedim seni kendime sardım beni sana

Sormadım hiçbir şey
Sen de söylemedin

Öylece hesapsızca
Sıcaktık alevin en koyu rengi yansıdı bizden
Dokundum bir daha dokunamam belki diye hiç düşünmeden sonumu

Bire bir olduk tek bir beden tek bir kelime
Yağmaladık birbirimizi
Sen benden aldın ben senden
Yağmaladık birbirimizi

Sen sustun ben söylemedim
Senden öğrendim sessiz harflerle konuşmayı

Aramızda tenden bir bağ
Kapadım gözlerimi
Ne yüzün ne o gözlerin hiçbir şey görmeden

Ah o kokun sadece tenini damıtmışcasına benim içime akan
Sen gideceksin ya kolaysa alsana benden kokunu.

Kapattım gözlerini görme en mahçup, utangaç halimi, görme kollarının arasında titreyen özlemleri.

Dursun dünya ben senin kollarına kalıyım.
Ben şimdi seninleyim
Temizle tüm geçmişini bende
Ben senle başlayayım

Sen bendeki aşkın asi figüranı, teninin gölgesi tenimde..
Lokma lokma kaynarken birbirine biz,
Konuşma konuşmam ben

Giderken baktım son kez beyaz yatağa kızıl güneş gibi renge bürünen
Sana baktım bu ilk ve son belki diye düşündüm

Dudaklarım sende kaldı sakın geri verme
Artık ihtiyacım yok konuşmaya dokunmaya

Peki kalbin dedin
Gözlerinde kalbimi gördüm
O senin zaten hiç benim olmadı ki
Sende kaldı dedim her şeyim
Artık hangi organlarım sağ kaldıysa onlarla devam edeceğim hayata

Gülümsedin yine yarım
Hiç bütüm gülmedin ki

Peki sevdin mi beni dedim
Sustun

Benim kadar sever misin dedim, hayatında en çok beni sev tüm kadınlardan.
Baktın sadece

Giderken baktım son kez beyaz yatağa kızıl güneş gibi renge bürünen
Birkaç nota gördüm biz olduğumuz yerde birkaç yarım cümle

Yalan olsada söyle sevdim de bilsemde gerçeği
Sen sustun ben düşlerime devam ettim

Korkum Sana böyle akmaktan değil,
Korkum bir günlük düş olmaktı

Ben senleyken bir anlığına da olsa benimle miydin?

Benim en güzel huyum sevmekti
En çok seni
En çok ellerini
En çok sesinin dudaklarımda bıraktığı yankıyı sevdim

Bana bir şarkı söyle içinde adım geçsin özlem de

Sesini bırak ruhuma seni duymak istiyorum tüm fısıltılarda
En çok ben seni sevdim
Onurumdan çok sevdim kendimden
Sen sustun beni sessizliğinden bile çok sevmedin

Bu yazık hikayenin neresindeyim.
Sensiz olan tüm bölümlerde başroldeyim