kaç sene oldu saymadım telefonla çaldırmayı bırakalı. bir çocukluk anısı gibi uzakta şimdi. oysa biz arkadaşlar birbirimizi çaldırırdık ve bundan zevk alırdık. hep birbirimizin aklındaydık.
geçti aradan yıllar geçti biz ayrıldık, anıları bıraktık.
şimdi tek bir çağrı bile yeter bana.
yeter ki o'ndan olsun.
aramaz ki çağrı bıraksın.
büyüdük belki.
çocukken yenilen tadelle tadı gibiydi ilk zamanlar duygularımız sonra zamana yenildi alıştık.
messenger sohbetleri ikonlar ile mektuplar gibi tarihe karıştık. çalmayan telefonlar baştan işaretti yollar okul bittiğinde kopmuştu.
şimdi tek bir çağrı yeter bana.
o'ndan olsun.
kimine göre çocukçadır çağrı atmak ama olsun aklımdasın bunu neden bilmiyorsun.
şimdi tek bir ses bana yeter
o'ndan olsun.
sesi ruhuma dolsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder