ilk ne zaman karşılaştık bilmiyorum. Aynı taşlara ayağımız değdi mi ya da aynı şarkıları sevdik mi hiç bilmiyorum. Tek bildiğim zaman zaman hayatıma izinsiz daldığındı. Aynı dili konuşuyor muyduk? Hiç sanmıyorum, aynı dili konuşmuyorduk ! konuşsaydık ben yalnız olmazdım biz olurduk. Her seferinde başka suretlere büründün başka kimliklere başka isimlere. Sandım ki sen benim tek kurtarıcımdın. Bekledim , bekledim. Hep sabrettim. Salak bir sadakatle bekledim. Gelmedin.
Sevgi miydi bu yoksa bir yaranın tuzla pansumanı mıydı çözemedim. Sevgi denemezdi. Sevmek zaman alan bir duyguydu senle ben ne zaman birlikte zaman geçirdik ki. Yalnızlığımın gizli adı oldun sen. Ben kendi seramda büyüttüm seni. Sen hiç gelmedin. Belki beni en çok yaralayan umutlarıma senin adını koymamdı. Sen bunu yap demedin ki. Ben salaktım ben yaptım. O kadar cümle biriktirdim ki cebimde sana dair kaybolduğum tüm yollarda birine tutunup yola devam ettim . iyi ki varsın dedim o zamanlar. iyi ki varsın. Ne zaman yalnızlığıma bir bahane arasam aklıma geliyordun yerine kimseyi koyamıyordum yerine kimseyi sevemiyordum. Ben mutlu sonlu masallara inanıyordum. Bir masal kendim için de yazdım. Biliyorum tüm suç bende. Sen beni sev demedin. Bir şarkı çalıyordu sürekli iyi yüreklim bir ben duyuyordum senin kulağına gelmiyordu.
Zaten seni sevmiyorum ki. Sevmek zaman alır, sevgi paylaşımdır, sevgi dokunurken incinir mi diye düşünmektir. Ben seni hiç incitmedim ki. Sen dokunmadan kanattın. Şimdi düşünüyorum da bir daha dünyaya gelsem aynı şekilde aşka senin adını koyar mıydım? alfabe de tek bir harfi tüm dünyam yapar mıydım?
kalp kalbe karşı derler ama senin alfabende aşkın öz hali varsa ben sana aitim. sen ise bana hep aşkın gökyüzü halisin.
vazgeçilmezsin...
Sevgi miydi bu yoksa bir yaranın tuzla pansumanı mıydı çözemedim. Sevgi denemezdi. Sevmek zaman alan bir duyguydu senle ben ne zaman birlikte zaman geçirdik ki. Yalnızlığımın gizli adı oldun sen. Ben kendi seramda büyüttüm seni. Sen hiç gelmedin. Belki beni en çok yaralayan umutlarıma senin adını koymamdı. Sen bunu yap demedin ki. Ben salaktım ben yaptım. O kadar cümle biriktirdim ki cebimde sana dair kaybolduğum tüm yollarda birine tutunup yola devam ettim . iyi ki varsın dedim o zamanlar. iyi ki varsın. Ne zaman yalnızlığıma bir bahane arasam aklıma geliyordun yerine kimseyi koyamıyordum yerine kimseyi sevemiyordum. Ben mutlu sonlu masallara inanıyordum. Bir masal kendim için de yazdım. Biliyorum tüm suç bende. Sen beni sev demedin. Bir şarkı çalıyordu sürekli iyi yüreklim bir ben duyuyordum senin kulağına gelmiyordu.
Zaten seni sevmiyorum ki. Sevmek zaman alır, sevgi paylaşımdır, sevgi dokunurken incinir mi diye düşünmektir. Ben seni hiç incitmedim ki. Sen dokunmadan kanattın. Şimdi düşünüyorum da bir daha dünyaya gelsem aynı şekilde aşka senin adını koyar mıydım? alfabe de tek bir harfi tüm dünyam yapar mıydım?
kalp kalbe karşı derler ama senin alfabende aşkın öz hali varsa ben sana aitim. sen ise bana hep aşkın gökyüzü halisin.
vazgeçilmezsin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder