DEĞER Mİ DEĞER

Sen gölgesini ardı sıra sürüyen adam, ben sevdası kendine ağır gelen kadın bir bahar akşamı karşılaştık.
Benim ham sevdalarım vardı erişmemiş, seninse büyük bir geçmişin. Benim içinde kaybolacağım.
Ondandır ki ses etmedim hemen.
Biliyordum içine dalacağım hayat benim olmayacaktı.
Ama aşk bu hesapsız, düşünmeden, sorgulamadan, alınmadan yaşanması lazımsa yaşanmalıydı.

sesini gönder bana bir mektuba saklasam bir ömür benle kalsa, nefesini gönder bana dudaklarıma sürsem senin tadını alsam, fikrini gönder bana aklında olayım bu bana huzur versin.

Yeterki sırlı aynalara çevirme yüzünü bana bak.
hüznünü bende bırak.
ezberlediğim anılarda bedenin coğrafyasında kaybet beni
biliyorum kısa sürecek çok kısa!

değer mi değer
dokun hiç dokunmamış gibi

değer mi değmez kal orda uzakta ...

başlamadan bitsin bu defa.

başlamadan bitsin
vazgeçtim başlasın

vazgeçtim ilk ve son defa

ben sarılıp düşlerime devam ederim yoluma, sen bir hüzün olacaksın kağıt aralarında.
Yaşayacağım anılarınla yaşayacağım başka çarem yok.
Aşkı cümlelerde boğup ucunu sivrilttiğim kelimeleri kalbime batıracağım.
Olmayacaksın belki bir daha.
Olmayacaksın.
Ama başka senim yok.

Sen gölgesini ardı sıra sürüyen adam, ben sevdası kendine ağır gelen kadın bir bahar akşamı karşılaştık.
Sevdiğim seveceğim her şeyin fazlası sendeydi.
Ondan vazgeçtim kendimden.
Vazgeçtim mevsimlerden tek bir güne kurdum saatimi bir bahar gününe.
Senede tek bir güne.

dudaklarım kaldı sende.
sakın geri verme.
konuşmak istemiyorum.
sana sustum.
bırak öyle kalsın.

Ama aşk bu hesapsız, düşünmeden, sorgulamadan, alınmadan yaşanması lazımsa yaşanmalıydı.

Yaşadım bir başıma bizsiz.
ve artık dilsiz.