yıllarca sesini duymadığım oldu.
yıllarca yüzünü görmediğim hem de hiç.
bazen günlerce aklıma gelmezdin bile.
severdim ama seni. bu nasıl bir sevgiydi sensiz yaşıyordum.
hatta senin varlığına rağmen seviyordum da, öyle sanıyordum şimdi anladım sevmiyormuşum.
sesini duymak istemiyordum bazen.
sesin acıtıyordu çünkü, sesin hiç gelmeyecek şafak vaktini hatırlatıyordu.
sen yoktun.
bir tek sesin var bende senden kalan senden yadigar
bir tek sesin var bende
ondan vazgeçer miyim
kendimden geçer miyim?
özledim çok özledim
bakışının bittiği noktada ölmez miyim?
gel desen gelmez miyim ?
seni seviyorum
elleri hiç dinlemedim
bitecek olsa biterdi bitmedi benimle kaldı
16 baharı sattım 17. bahardayım
sesin kaç bahar eskitti benim sessizliğim senin yokluğun
ayrı çoğrafyalar ayrı insanlar ayrı diller
hep bir kumral ten üstünde ezildim
ben bir hayali bekledim
sen o kişiysen gelecek misin ?
sesimsin sessizliğim.
29 Mayıs 2008 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder