30 Mayıs 2008 Cuma

UMUT İŞTE

içimdeki yarayı tuzla pansuman etmekti en kötü huyum.
ve bir de kış günü beyaz papatya aramaya çıkmam.
oysa akdenizde bile papatya mevsimi değil şimdi.
ben neden seni seviyorum bilmiyorum.
bir yaram var neye sarsam bilmiyorum.

iki kere adını söylüyorum uyumadan önce beni düşün o an diye.
ümit işte, kurumuyor içimde.
ama yok.
kendime bir şarkı söylüyorum.
notası yok sözleri var sadece

dudaklarımı kaybettim dudaklarım olur musun?
sende cevap yok.
bekliyorum.
içimdeki tüm kuşlar havalanıyor.

Hiç yorum yok: